Olympic Training Center Greco Roman Team

Rhythmic Gymnastics: Breaking the Stereotype

photo wrestling greco-roman

olympic wrestling highlight by coffinnail

13ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ 19 με 21 Μαρτίου 2010 στο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στα πλαίσια του 13ου Διεθνούς Συνεδρίου που θα γίνει 19 με 21 Μαρτίου 2010 στο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ θα διεξαχθούν και 4 εξειδικευμένα σεμινάρια:
1) Ημερήσιο Σεμινάριο Προπονητικής Ποδοσφαίρου: Το  σεμινάριο θα περιλαμβάνει θεωρητικό και πρακτικό μέρος στο γήπεδο. Το δικαίωμα συμμετοχής στο συγκεκριμένο σεμινάριο για όλους τους μετέχοντες στο 13ο Διεθνές Συνέδριο της Ε.Γ.Β.Ε  είναι 12 Ευρώ έως τις 20 / 2 / 2010 και 15 Ευρώ από τις 21 / 2 / 2010. Στους συμμετέχοντες στο σεμινάριο θα δοθεί χωριστή βεβαίωση συμμετοχής. Το Σεμινάριο θα διεξαχθεί το Σάββατο 20 Μαρτίου και χώρος διεξαγωγής θα είναι το Καυταντζόγλειο Στάδιο. Την ημέρα διεξαγωγής του σεμιναρίου οι εγγραφές θα γίνονται μέχρι την ώρα έναρξης του σεμιναρίου (η οποία θα ανακοινωθεί στο τελικό πρόγραμμα που θα κυκλοφορήσει
στο συνέδριο) στη γραμματεία του  συνεδρίου στο Ολυμπιακό Μουσείο.
Το Σεμινάριο θα περιλαμβάνει:

• Θεωρητική Διδασκαλία
• Κανόνες διδασκαλίας στο
• παιδικό ποδόσφαιρο
•  Προγραμματισμός και περιεχόμενα τεχνικής και τακτικής
• Η φυσική κατάσταση  στις αναπτυξιακές ηλικίες
• Μεθοδολογία βασικών αρχών  αμυντικής και επιθετικής τακτικής σε υποομάδες
• (δημιουργία χώρου, επιθετικό  βάθος, κάλυψη χώρου, κ.α.)
• Προπονητική εξάσκηση στο  γήπεδο πρακτική διδασκαλία
• Θεματολογία τεχνικής
• Οδήγημα της μπάλας μεθοδολογία προπόνησης
• Συνδυαστικές ασκήσεις τεχνικής και ατομικής  τακτικής: Ατομική κατοχή της μπάλας ντρίμπλα διπλή μεταβίβαση (1-2).

Θεματολογία  τακτικής  Διδασκαλία της διατήρησης της μπάλας κλιμάκωση  διδασκαλίας
Εκμάθηση βασικών αρχών άμυνας και επίθεσης μέσα από τακτική υποομάδων (2 Vs 0, 2 Vs 1,  Vs 2, 3 Vs 2, 3 Vs 3, 2 Vs 2+1, 3 Vs 3+1).
 Διάρκεια θεωρητικού  μέρους: 3 ώρες, Διάρκεια Πρακτικού μέρους: 4 ώρες περίπου

 2) Ημερήσιο Σεμινάριο Προπονητικής Μπάσκετ: Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει
 θεωρητικό και πρακτικό μέρος στ  γήπεδο. Το δικαίωμα συμμετοχής στο συγκεκριμένο σεμινάριο για όλους τους μετέχοντες στο 13 Διεθνές Συνέδριο της Ε.Γ.Β.Ε είναι 12 Ευρώ έως τις 20 / 2 / 2010 και 15 Ευρώ από τις 21 / 2 / 2010. Στους συμμετέχοντες στο σεμινάριο θα
 δοθεί χωριστή βεβαίωσ  συμμετοχής. Το Σεμινάριο θα διεξαχθεί το Σάββατο 20 Μαρτίο  και χώρος διεξαγωγής θα είναι τ Πανεπιστημιακό Γυμναστήρι  (απέναντι από το Ολυμπιακό  Μουσείο). Την ημέρα διεξαγωγής του σεμιναρίου οι εγγραφές θ  γίνονται μέχρι την ώρα έναρξης του σεμιναρίου (η οποία θα ανακοινωθεί στο τελικό πρόγραμμα που θα κυκλοφορήσε στο συνέδριο) στη γραμματεία του συνεδρίου στο Ολυμπιακό Μουσείο.
Το Σεμινάριο θαπεριλαμβάνει: Θεωρητικ προσέγγιση των βασικών δεξιοτήτων και κινήσεων τη  καλαθοσφαίρισης στι  αναπτυξιακές ηλικίες 8 - 12 και 12 - 16 ετών. Η πρακτική εφαρμογή
 θα περιλαμβάνει: Ηλικιακό επίπεδο 8 - 12 ετών:
 1) Θεατρικήκαι παιγνιώδης δραστηριότητα.
2) Εξοικείωση, μύηση και γνωριμία με τις βασικές  δεξιότητες και κινήσεις τη  ατομικής τεχνικής.
Ηλικιακό επίπεδο 12 - 16 ετών:
 1) Συνδυαστική και συνεργατική εφαρμογή της ατομικής τεχνικής.
 3) Ημερήσιο Σεμινάριο  Προπονητικής Χειροσφαίρισης: Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει θεωρητικό και πρακτικό μέρος στο γήπεδο. Το δικαίωμα συμμετοχή  στο συγκεκριμένο σεμινάριο για όλους τους μετέχοντες στο 13ο Διεθνές Συνέδριο της Ε.Γ.Β.Ε  είναι 12 Ευρώ έως τις 20 / 2 / 2010 και 15 Ευρώ από τις 21 / 2 / 2010. Στους συμμετέχοντες στο σεμινάριο θ  δοθεί χωριστή βεβαίωση
συμμετοχής. Το Σεμινάριο θα διεξαχθεί το Σάββατο 20 Μαρτίου και χώρος διεξαγωγής θα είναι το Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο  (απέναντι από το Ολυμπιακό Μουσείο). Την ημέρα διεξαγωγή  του σεμιναρίου οι εγγραφές θα γίνονται μέχρι την ώρα έναρξης  του σεμιναρίου (η οποία θα
 ανακοινωθεί στο τελικό πρόγραμμα που θα κυκλοφορήσει στο συνέδριο) στη γραμματεία το  συνεδρίου στο Ολυμπιακό Μουσείο  Το Σεμινάριο υπό τον γενικ  τίτλο «Από το παιχνίδι ……. στο
 παιχνίδι» θα περιλαμβάνει:
 ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

•  Βασικοί κανόνες παιδιάς.

•  Διαχωρισμός ηλικιακών κατηγοριών.

• Μεθοδολογία και περιεχόμενα προπόνησης (ατομικής τεχνικής - τακτικής).

• Τακτική τμήματος: Θέσεις  παιχνιδιού (άμυνα επίθεση).

• VIDEO: παρουσίαση αγώνων.

 ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ
Εισαγωγικά παιχνίδια (κινητικά παιχνίδια).
Μεθοδολογία

• προπόνησης Τεχνικής.

• Συνδυαστικές ασκήσεις ατομικής τεχνικής και τακτικής:

1. Βασική  επιθετική θέση - Κράτημα μπάλας -
2. Υποδοχή μπάλας
3.  Μεταβίβαση μπάλας (πάσες) - Ντρίπλα Σουτ
4. Προσποίηση
5.  Άμυνα (μετακινήσεις μαρκάρισμα αντιπάλου)
6.  Τερματοφύλακας (Βασικές θέσεις Μετακινήσεις  Αποκρούσεις)

 ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ

• Βασικές Αμυντικέςθέσεις: ατομικής τακτικής & τακτικής τμήματος για την άμυνα ζώνης
•  Βασικές Επιθετικές θέσεις: ατομική τακτική τμήματος
•  Παιχνίδι (6Vs6) Ελεύθερο παιχνίδι,  Κατευθυνόμενο παιχνίδι

4) Σεμινάριο ΨυχοκινητικήςΑγωγής: Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει θεωρητικό κα  βιωματικό μέρος, με διαθεματικά παιχνίδια εγγραμματισμού,
 μαθηματικών και άλλων επιστημών.
Εμψυχώτρια: Νατάσα Μάγκου. Η παρακολούθηση του συγκεκριμένου σεμιναρίου για όλους του μετέχοντες στο 13ο Διεθνές Συνέδριο της Ε.Γ.Β.Ε είνα  δωρεάν. Στους συμμετέχοντες  στο σεμινάριο θα δοθεί χωριστ  Βεβαίωση συμμετοχής  Το  Σεμινάριο θα διεξαχθεί τη  Κυριακή 21 Μαρτίου και χώρος διεξαγωγής θα είναι το Ολυμπιακό Μουσείο.

> Χορηγός του σεμιναρίου είναι οι «Εκδόσεις Χριστοδουλίδη».
 Για όλα τα σεμινάρια θα υπάρχουν ειδικά δελτία  συμμετοχής στο γραφείο της Ε.Γ.Β.Ε. και στη γραμματεία του  συνεδρίου κατά τις ημέρες  διεξαγωγής του. Η έγκαιρη δήλωση  συμμετοχής από όσους θελήσουν να τα παρακολουθήσουν, θα μας διευκολύνει στην καλύτερη οργάνωσή τους.
 Workshop:
Στο πλαίσια του συνεδρίου θα διεξαχθεί και ένα εξειδικευμένο workshop με τίτλο «Mind-Body Exercise», το οποίο θα περιλαμβάνει: Θεωρητική προσέγγιση Πράξη (mind-body stretch& bodyART)
Το workshop θα διαρκέσει 3 ώρες περίπου και θα γίνει πρώτα θεωρία πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο και κατόπιν θα ακολουθήσει πράξη. Θα υπάρξει περιορισμένος αριθμός συμμετεχόντων μέχρι τα 25 άτομα. Η διεξαγωγή του θα γίνει σε ξεχωριστό γυμναστήριο και η ποιότητα του workshop θα είναι κορυφαία! Όσοι το παρακολουθήσουν θα πάρουνξεχωριστό πιστοποιητικόπαρακολούθησης (από την ΕΓΒΕ) πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Το δικαίωμα συμμετοχής στο συγκεκριμένοworkshop για όλους τους μετέχοντες στο 13ο Διεθνές Συνέδριο της Ε.Γ.Β.Ε είναι 15 έως τις 20/2/2010 και 20
 από τις 21/2/2010.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο Πλάτωνας γεννήθηκε στην Αθήνα από αριστοκρατική οικογένεια, το δε πραγματικό του όνομα ήταν Αριστοκλής. Στα νεανικά του χρόνια υπήρξε μαθητής του Κρατύλου. Μετά τη γνωριμία του με το Σωκράτη έγινε μαθητής του και παρέμεινε δίπλα του μέχρι το θάνατο του δασκάλου του. Οι θέσεις του για τη φυσική αγωγή και το ρόλο της στην κοινωνία της εποχής του είναι τόσο σημαντικές, που ακόμη και σήμερα μπορούν να μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε τη σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος, καθώς και τη μεταξύ τους


αλληλεπίδραση.



Ο Πλάτωνας -όπως και οι Πυθαγόρειοι- πίστευε ότι η ψυχή-πνεύμα του ανθρώπου ανήκει στο θείο και αιώνιο κόσμο, απ’ όπου και προήλθε, σε αντίθεση με το φυσικό σώμα, που ανήκει στη φθαρτή γη. Έτσι ο Πλάτωνας κάνει τον ουσιαστικό διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη σημασία και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Κατ’ αυτόν είναι σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με τη σωματική ωριμότητα και

μέσα απ’ τη σωστή διαπαιδαγώγηση και των δύο επιπέδων να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση του καλού και αγαθού.



Ο ανώτατος όμως σκοπός της παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους, πάντοτε με άξονα τη δικαιοσύνη. Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής: η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου οργάνου αλλά τη γενικότερη καλλιέργεια της ψυχής. Ως γυμναστική εννοεί την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και

της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής. Στη μουσική δίνει μια προτεραιότητα, εφόσον ασχολείται με τα ανώτερα στοιχεία του ανθρώπου.



Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της υγείας και την επίτευξη της φυσικής αρμονίας, που με τη σειρά τους βοηθούν στην υγεία της ψυχής. Σε καμία περίπτωση ο Πλάτωνας δεν υποστήριξε την περιφρόνηση προς το σώμα ούτε την ασκητική φυγή από τον κόσμο στον οποίο έδινε μεγάλη αξία ως ομοίωμα του αθάνατου, αρχετυπικού και ιδεατού κόσμου. Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος θα έπρεπε να είναι ο κύριος στόχος κάθε πολίτη. Πώς όμως θα μπορούσε να κατοικεί ένα υγιές και δυνατό πνεύμα μέσα σ’ ένα άρρωστο και αδύναμο

σώμα; Απαραίτ-ητη λοιπόν ήταν η άσκηση και η γύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί ένας ιδανικός φορέας, για να φιλοξενήσει ένα ανάλογα δυνατό πνεύμα, το οποίο και θεωρούσε μεταφορικά ότι βρισκόταν φυλακισμένο μέσα στο σώμα. Καθήκον λοιπόν κάθε ηγέτη και κάθε κοινωνίας είναι να μεριμνά -θεσπίζοντας ακόμη και νόμους- για τη σωστή αγωγή και μέσα απ’ αυτό τη φυσική αγωγή των νέων.



Ξεκινώντας από τις έγκυες γυναίκες συνιστούσε και σ’ αυτές την άσκηση, το χορό και το τραγούδι έτσι ώστε να φέρουν στον κόσμο δυνατά και υγιή παιδιά. Από τη βρεφική ηλικία, αγόρια και κορίτσια θα έπρεπε να μάθουν να χορεύουν, να τραγουδούν και να γυμνάζονται αναπτύσσοντας τις φυσικές τους ικανότητες και δεξιότητες κι ακόμη περισσότερο χρησιμοποιώντας με την ίδια δεξιότητα αμφίπλευρα χέρια και πόδια. Μεγαλώνοντας τα παιδιά θα έπρεπε να παίρνουν μια πιο σφαιρική παιδεία δίπλα σε εξειδικευμένους δασκάλους χωρίς διακρίσεις

φύλου κι έχοντας ως γνώμονα τη σταδιακή και με μέθοδο επιβάρυνση, ανάλογα με τις ανατομικές και φυσιολογικές ανάγκες τους αποφεύγοντας τη μονομερή επιβάρυνση του σώματος, καθώς και κάθε πιθανή υπερβολή.



Ο Πλάτωνας έβλεπε με μεγάλη ανησυχία τους συμπολίτες του να παραμελούν την άσκηση του σώματός τους, καθώς και κάθε είδους φυσική αγωγή καθιστώντας τα σώματά τους δύσμορφα και δύσχρηστα. Έτσι υποστήριζε ότι «κανένας πολίτης δεν είχε δικαίωμα να παραμελεί τη φυσική του αγωγή, ενώ ήταν καθήκον του να βρίσκεται πάντα σε άριστη φυσική κατάσταση, έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα του, αν αυτό χρειαστεί». Έλεγε επίσης ότι είναι ντροπή και άδικο για τον ίδιο τον πολίτη να γεράσει, χωρίς ποτέ να κατορθώσει να δει την ομορφιά και τη

δύναμη του σώματός του. Τόνιζε ακόμη ότι ένα καλογυμνασμένο σώμα βοηθά την ψυχή να ανταποκριθεί καλύτερα και στα δικά της σημαντικότερα καθήκοντα, καθώς και να αποκτήσει φρόνηση και εγκράτεια, που είναι απαραίτητα στοιχεία, ώστε να μην ξεφεύγει ο πολίτης από το μέτρο. Ανέφερε ακόμη στα έργα του ότι αυτός που μπορούσε να αντεπεξέλθει σε επίπονες σωματικές δοκιμασίες, θα είχε το απαιτούμενο θάρρος, για να κάνει το ίδιο και στις πνευματικές δοκιμασίες. Ο παιδοτρίβης ή γυμναστής πρέπει να έχει ως κύριο μέλημα και καθήκον του τη

δημιουργία ωραίων και υγιών σωμάτων. Γι’ αυτό κι έπρεπε να έχει τις ανάλογες επιστημονικές γνώσεις για την εποχή του, καθώς και να συνεργάζεται με τους γιατρούς για την επίλυση και θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Ένα παραμελημένο και αγύμναστο σώμα μπορεί να παρουσιάσει δύο ανεπιθύμητες παρενέργειες: τη δυσμορφία ή ασχήμια και την αρρώστια.



Η πρώτη θεραπεύεται με την άσκηση ενώ η δεύτερη με τη γυμναστική. Ακόμη κάνει διάκριση ανάμεσα στην υπερβολική και ασύμμετρη άσκηση, η οποία γίνεται αυτοσκοπός και στόχος του ανθρώπου και δεν τον βοηθά ούτε σωματικά αλλά ούτε και πνευματικά. Σωματικά, η υπερβολική άσκηση κάνει το άτομο νυσταλέο και χωρίς ενδιαφέροντα για τα κοινά, αφού δίνει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του στη γυμναστική στερώντας τον εαυτό του από τις υπόλοιπες δραστηριότητες.



Ο Πλάτωνας ήταν ενάντιος στον επαγγελματικό αθλητισμό. Υποστήριζε ότι οι επαγγελματίες αθλητές δεν μπορούν να είναι ουσιαστικά χρήσιμοι σε μια μάχη ούτε κατ’ επέκταση στην πόλη, λόγω του είδους της ζωής που έκαναν και του δύστροπου χαρακτήρα που ανέπτυσσαν εξαιτίας της μονόπλευρης δραστηριότητάς τους. Η πρόοδος και η σωτηρία της πόλης μπορούν να προέλθουν μόνο από αυτούς οι οποίοι έχουν εκπαιδευθεί στη μουσική και στη γυμναστική σε τέτοιο βαθμό, ώστε να πραγματώνουν την αρμονική ανάπτυξη και την καλλιέργεια της ψυχής

και του σώματος. Ο ίδιος ο φιλόσοφος συνιστά όλα τα αγωνίσματα, ενώ από τα λεγόμενα βαριά προτιμούσε περισσότερο την πάλη. Ο ίδιος είχε λάβει μέρος στα Ίσθμια ως αθλητής. Συνιστούσε την αποφυγή των αγωνισμάτων που προκαλούσαν τραυματισμούς ενώ παράλληλα πρότεινε και αλλαγές στους κανονισμούς διεξαγωγής των αγώνων έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η σωματική ακεραιότητα των αθλητών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχτισε τη φιλοσοφική του σχολή δίπλα στις εγκαταστάσεις του γυμναστηρίου Ακαδημία.



Μεγάλη σημασία δίνει ο Πλάτωνας και στους χορούς, τους οποίους χωρίζει σε πολεμικούς και ειρηνικούς. Από τους ειρηνικούς προτρέπει να ασχοληθούν οι νέοι με τους σοβαρούς, οι οποίοι μπορούν να αποτελούν μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων προς τιμήν των θεών και να τελούνται με σεβασμό, κομψότητα και χάρη. Θεωρεί όμως ότι πρέπει να υφίστανται και οι χοροί αμφίβολης σπουδαιότητας, ώστε οι πολίτες να μπορούν να ξεχωρίζουν και να επιλέγουν ανάμεσα στο σοβαρό και στο γελοίο. Καθήκον των πολιτών είναι να ασχολούνται με σοβαρά

πράγματα και σοβαρές ασχολίες.



Ο Πλάτωνας είναι υπέρ του αθλητικού συναγωνισμού, όταν αυτός συμβαδίζει με τη σωματική και πνευματική ωριμότητα. Αντιτίθεται στον υπερβολικό ανταγωνισμό, ο οποίος δεν προάγει ούτε την υγεία ούτε το πνεύμα του αθλητή, αφού ο αυτοσκοπός είναι η νίκη και όχι η αγωγή. Πολύ σημαντική είναι εξάλλου και η θέση του για το γυναικείο αθλητισμό, καθώς και για τη θέση της γυναίκας στην εποχή του. Πιστεύει ότι η γυναίκα μπορεί και πρέπει να ασχολείται με τη φυσική αγωγή, όπως και με τα κοινά, καθώς και με την ίδια τη διοίκηση της πόλης.

Άνδρες και γυναίκες είναι ισάξιοι και ως τέτοιοι έχουν τα ίδια δικαιώματα στη γνώση, στην άθληση, στη φύλαξη και στη διοίκηση της πόλης. Μέσα απ’ τη διαδικασία της άθλησης ο Πλάτωνας απελευθερώνει το σώμα της γυναίκας και την εξισώνει με τον άνδρα, αφού δέχεται να μπορούν να αγωνίζονται γυμνές.



Ο φιλόσοφος προχωράει ακόμη πιο πέρα λέγοντας ότι οι γυναίκες που θα αθλούνται μαζί με τους άνδρες, θα εκπαιδεύονται ως αυριανοί φύλακες και θα μπορούν να επιλέγουν τους συντρόφους τους ως ίσες οδηγούμενες μέσα απ’ τον αθλητισμό στην ολοκληρωτική απελευθέρωσή τους. Ας μην ξεχνάμε ποια ήταν η θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή και ποιες οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων, όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι γυναίκες δεν μπορούσαν να παρευρίσκονται ούτε καν ως θεατές. Για την εποχή του ο Πλάτωνας ήταν τόσο ανατρεπτικός και

επαναστάτης όσο και για μας σήμερα. Πίστευε πως θα έπρεπε να ανατραπεί η υφιστάμενη κατάσταση, η οποία καθιστούσε τις γυναίκες ανενεργές και διακοσμητικές, να ελευθερωθούν οι αγώνες και να κυριαρχεί η άμιλλα, η νίκη, η δράση και η τάξη μέσα στα στάδια, τις παλαίστρες και τα γυμνάσια. Ως τελικό συμπέρασμα λοιπόν ο Πλάτων μας υποδεικνύει το πάντρεμα της μουσικής με τη γυμναστική, την οποία ως φυσική αγωγή τη θεωρεί πολύ σημαντική και απαραίτητη για τη σωστή και αρμονική ανάπτυξη των νέων, καθώς και για την πνευματική και

εσωτερική τους ολοκλήρωση.



ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ



Ο Αριστοτέλης ήταν μαθητής του Πλάτωνα και σαφώς επηρεασμένος από το δάσκαλό του, ο οποίος τον αποκαλούσε «νουν και αναγνώστην». Ίδρυσε τη φιλοσοφική σχολή του κοντά στο γυμναστήριο Λύκειο και το ίδιο όνομα έδωσε και στη δική του σχολή. Οι μαθητές του ονομάζονταν Περιπατητικοί, διότι ο Αριστοτέλης συνήθιζε να διδάσκει περπατώντας, συνήθως κάτω από ένα σκεπαστό δρόμο ανάμεσα στα κτήρια της σχολής του.



Στη σχολή του διδάσκονταν, εκτός από τη φιλοσοφία, και μια σειρά από άλλες επιστήμες, όπως φυσιολογία, ανατομία, μουσική, φυσική, ψυχολογία, μαθηματικά, ιατρική, θεολογία, ρητορική και πολιτική επιστήμη. Η σημαντικότερη αρετή κατά τον Αριστοτέλη ήταν η κατάκτηση του μέσου, η οδός η απαλλαγμένη από κάθε έλλειψη ή υπερβολή. Η χρυσή τομή βοηθάει τον άνθρωπο να εναρμονίσει την ψυχή με το σώμα. Αναφέρει τα τρία μέρη της ψυχής ταυτίζοντας το φυσικό μέρος με την έλλειψη, το ζωικό με την υπερβολή και το λογιστικό με το μέσον που μπορεί

και εξισορροπεί τα δύο άκρα.



Όσον αφορά τη φυσική αγωγή, όχι μόνο δεν αμφισβητεί τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητά της αλλά θεωρεί παράλληλα ότι αποτελεί από μόνη της μια ολόκληρη επιστήμη, η οποία κατ’ αυτόν έχει μελετηθεί αρκετά. Κατά τον Αριστοτέλη η χρονική εμφάνιση του φυσικού σώματος προηγείται της εμφάνισης της ψυχής, όπως και το μη λογικό μέρος του λογικού. Έτσι λοιπόν τα χαμηλότερα συναισθήματα και συγκινήσεις, εμφανίζονται στο παιδί νωρίτερα από τη λογική και ώριμη σκέψη. Κατά συνέπεια τα σώματα των παιδιών έχουν προτεραιότητα και πρέπει

να προσεχθούν πριν από τις ψυχές τους. Δεν ασχολήθηκε όμως μόνο με τη γυμναστική και τη χρησιμότητά της αλλά κατέγραψε και την ιστορία των αρχαίων μεγάλων αγώνων, καθώς και των μεγάλων αθλητών που διακρίθηκαν σε αυτούς. Ως αναγνώριση της προσφοράς και του μεγάλου του έργου οι Ηλείοι έστησαν τον ανδριάντα του στο ιερό της Ολυμπίας.



Ο Αριστοτέλης αναφέρει τέσσερις τομείς πάνω στους οποίους θα πρέπει να βασίζεται η αγωγή των νέων σε μια πολιτεία: ανάγνωση, γραφή, γυμναστική και μουσική. Η γυμναστική είναι αναγκαία, γιατί πέραν της ανάπτυξης της υγείας, προάγει την αρετή του θάρρους και την ηθική δύναμη του ατόμου. Η σωστή εκγύμναση και η προετοιμασία ενός σθεναρού σώματος ετοιμάζουν το νέο για τα μελλοντικά του καθήκοντα προστασίας της πολιτείας. Πρέπει δε να γίνεται με τους κατάλληλους δασκάλους και να μην υποπίπτει στην υπερβολική άσκηση, η οποία

έρχεται σε αντίθεση με την αρμονική ανάπτυξη του σώματος.



Πίστευε στην αρμονική και μεθοδική επιβάρυνση, κυρίως στους νεαρούς αθλητές, αναφέροντας ότι η υπερβολική άσκηση είναι αντίθετη μα την αρμονική ανάπτυξη του σώματος. Θεωρούσε ακόμη ότι οι νέοι δεν θα έπρεπε να επιδίδονται παράλληλα σε σκληρή πνευματική και σωματική άσκηση. Όπως και ο Πλάτων, θεωρούσε ότι η μονόπλευρη άσκηση και η υπερβολή στη διατροφή δεν έκαναν καλό ούτε στην υγεία ούτε στην πνευματικότητα του νέου, ο οποίος γινόταν μονομερής και αλαζών.



Υποστήριζε ακόμη ότι για την κατάκτηση μεγάλων επιδόσεων, σημαντικό ρόλο έπαιζε και η κληρονομικότητα. Πίστευε ότι δεν μπορεί κανείς να αποκτήσει ένα όμορφο και δυνατό σώμα μόνο με τη γυμναστική. Αν κάποιος δεν έχει από τη φύση του ένα όμορφο και αναλογικό σώμα, με την εξάσκηση μπορεί απλά να το βελτιώσει, αλλά ποτέ δεν θα καταφέρει να φτάσει αυτόν ο οποίος και γυμνάζεται και η φύση του έχει χαρίσει σωματικά προσόντα.



Πρότεινε τη χρήση αλτήρων ως μέσο προπόνησης αλλά και για την επίτευξη καλύτερων επιδόσεων στο άλμα εις μήκος. Θεωρούσε ότι το πένταθλο ήταν το άθλημα που γύμναζε και τελειοποιούσε όλα τα μέρη του σώματος, γι’ αυτό και οι πενταθλητές είχαν κατ’ αυτόν το τελειότερο σώμα. Όπως ήταν αντίθετος με την υπερβολική άσκηση, έτσι καυτηρίαζε και την έλλειψή της, γι’ αυτό και κατέκρινε τη σωματική ασχήμια που οφειλόταν απλά και μόνο σε αμέλεια και έλλειψη εξάσκησης. Στις έγκυες γυναίκες συνιστούσε την άσκηση ως ωφέλιμη για την υγεία

των ιδίων αλλά και των παιδιών που θα έφερναν στον κόσμο. Ακόμη πίστευε ότι με τη μαζική εξάσκηση αυξάνονταν η δύναμη, η υγεία, η ομορφιά του σώματος και η αγωνιστική επιδεξιότητα και όλα μαζί έθεταν τις βάσεις για τη βελτίωση της ανθρώπινης φυλής. Διακρίνει την αγωγή των νέων σε τρεις φάσεις, των επτά ετών η κάθε μία.



Η αγωγή θα πρέπει να δίνεται εξίσου σε όλους τους νέους και αυτό το σύστημα αγωγής θα πρέπει να καθοριστεί από τους άρχοντες της πόλης με νόμους. Η μουσική και η γυμναστική μπορούν να φέρουν την αρμονία μέσα στην πόλη. Στα έργα του καθορίζει το είδος της αγωγής, ακόμη και το είδος της μουσικής, καθώς και τα χρονικά διαστήματα που θα πρέπει να εκπαιδεύονται οι νέοι.



Το σημαντικότερο λοιπόν καθήκον για την πολιτεία είναι ο καθορισμός της αγωγής μέσα από ένα πρόγραμμα και μία μέθοδο. Πιστεύει επίσης ότι αυτοί που πρέπει να επιλέγουν είναι οι παιδαγωγοί, τους οποίους καθορίζει εξαρχής η πολιτεία και όχι οι γονείς. Πολύ σημαντική ήταν και η θέση του σχετικά με τα ορφανά, τα οποία θα πρέπει να απολαμβάνουν την ίδια εκπαίδευση με τα παιδιά που έχουν και τους δύο γονείς, με μέριμνα της πολιτείας.



Σύμφωνα με το φιλόσοφο, ο γυμναστής πρέπει να έχει ουσιαστικές, επιστημονικές καθώς και ιατρικές γνώσεις και να είναι σε θέση όχι μόνο να διδάσκει θεωρητικά, αλλά να εκτελεί και ο ίδιος τις ασκήσεις που διδάσκει. Θα πρέπει να συνεργάζεται με τους γιατρούς, για να προλαμβάνει και να θεραπεύει τις διάφορες παθήσεις των αθλητών. Ακόμη θα πρέπει να έχει γνώσεις για το ανθρώπινο σώμα και τις κινήσεις που αυτό εκτελεί έτσι ώστε να μπορεί να κάνει χρήση των κατάλληλων ασκήσεων.



Τέλος ο ίδιος να είναι πρότυπο ηθικής και σταθερότητας του χαρακτήρα, για να μπορεί να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους μαθητές και αθλητές του.





ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ



• «Προλεγόμενα Θεωρίας - Φιλοσοφίας Αθλητισμού», Γεώργιος Δ. Φαράντος, Εκδόσεις «Τελέθριο», ΑΘΗΝΑ 1996

• «Θέματα Φιλοσοφίας Φυσικής Αγωγής, Εισαγωγή στη Φιλοσοφία», Ιωάννης Μουρατίδης, Εκδόσεις «Κ.Χριστοδουλίδη», Θεσ/νίκη

• «Οι αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνω για τον αθλητισμό», Κωσταντίνα Γογγάκη, Εκδόσεις «Γιώργος Δαρδάνος»

• Πλάτων, «Πολιτεία», «Πολιτικός», «Φαίδων», «Νόμοι», «Κρίτων», Εκδόσεις «Ζήτρος», Αρχαίοι συγγραφείς, Εγκυκλοπαίδια Πάπυρος Λαρούς

Η ΑΕΡΟΒΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Ελένη Τσαπατόρη, 12ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ηρακλείου. Παρασκευή Μιχαηλίδου, Γυμνάσιο Κρυονερίου.


Κωνσταντίνος Τσόλης, 12ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ηρακλείου

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μας παρουσιάσει ένα δημιουργικό τρόπο αεροβικής άσκησης στα πλαίσια της Φυσικής Αγωγής στο Δημοτικό Σχολείο, δίνοντας έμφαση στην πραγματική συμμετοχή των παιδιών ανεξάρτητα της ώρας που εφαρμόζεται, ακόμα και στο ολοήμερο σχολείο. Πιο συγκεκριμένα η αεροβική γυμναστική με μουσική, πετυχαίνει: α) όλα τα οφέλη της αερόβιας άσκησης όσον αφορά την φυσική κατάσταση των παιδιών, β) χαρίζει εμφανή ψυχική ευεξία και χαρά, γ) ανυπομονησία για το μάθημα (μέγιστος σκοπός του γυμναστή),ανεξάρτητα

από τον σωματότυπο και τις ικανότητες του κάθε παιδιού, δ) εκπληκτική ομαδοποίηση και συνεργασία, αποκτώντας ταυτόχρονα, θετική στάση για την υγιεινή διατροφή και τη δια βίου άσκηση.

Λέξεις-κλειδιά: αεροβική γυμναστική με μουσική, ολοήμερο σχολείο, συμμετοχή, συνεχόμενη δραστηριότητα, υγιεινή στάση ζωής, δια βίου άσκηση.

Abstract

The purpose of this study is to present a creative way of aerobic physical education in Whole Day Primary School, emphasizing the real as well as the entire pupils’ participation, no matter what time the lesson is take place. Specifically, the aerobic dance not only can provide a) all the benefits of classic aerobics, but also offer b) obvious psychological euphoria, c) desire for the lesson (which is the top priority for any teacher of gymnastics) independantly the type of body and the abilities each child has, d) remarkable collaboration as a team, obtaining simultaneously, positive attitude towards healthy nutrition and fitness for a lifetime.

Keywords: aerobic- dance, whole day primary school, anticipation, continuous movement, healthy lifestyle habits and fitness for a lifetime.

Εισαγωγή

Η άσκηση είναι σημαντική διότι κρατάει το σώμα και το νου υγιή. Χωρίς άσκηση δεν θα μπορούσαμε να αισθανόμαστε ή να φαινόμαστε πολύ καλά. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι, γιατί η άσκηση είναι τόσο σημαντική, που είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε και να δούμε γιατί είναι τόσο «πρώτο» - «cool», να είναι κανείς γυμνασμένος, και μάλιστα όταν πρόκειται για παιδιά .Ο Piaget αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην αισθητηριακή περίοδο «το παιδί σκέπτεται με τα μάτια ή με τα αυτιά, γνωρίζει με τα χέρια ή με την αφή σκέπτεται και

απαντά με το σώμα του». Υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον στους εκπαιδευτικούς, ιατρικούς και κρατικούς κύκλους ως αναφορά το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας των παιδιών σε σχέση με πιθανές καρδιοπάθειες στη μετέπειτα ζωή τους (Armstrong and Van Mechelen,1998). Η τρέχουσα τάση για τα παιδιά και τους έφηβους μας λέει ότι όλοι μπορούν να γυμνάζονται κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα σαν μέρος παιχνιδιού, αθλήματος, εργασίας, μεταφοράς, δημιουργίας, φυσικής εκπαίδευσης ή σχεδιασμένης 1

άσκησης, στο πλαίσιο της οικογένειας, του σχολείου και των κοινωνικών δραστηριοτήτων. (Sallis and Patrick,1994, p.302). Έτσι είναι κατανοητό ότι ένα σχολικό πρόγραμμα φυσικής εκπαίδευσης δεν μπορεί να παίξει μόνο ένα σημαντικό ρόλο αλλά και να τους ενισχύσει γνωστικά παίρνοντας υγιεινές αποφάσεις δια βίου (Jefferson R., 2003).

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω η αξία της αεροβικής γυμναστικής στην ευαίσθητη ηλικία του δημοτικού σχολείου είναι μεγάλη, σημαντική και πολυδιάστατη. Γενικότερα ο ρόλος της Φυσικής Αγωγής στο αναλυτικό πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου είναι αδιαμφισβήτητος. Σύμφωνα με το άρθρο του Rachael Jefferson-Buchanan (2003) δεν χρειάζονται φιλοσοφικές θεωρίες να πείσει κανείς τους αναγνώστες για τα οφέλη της διδασκαλίας της Φυσικής Αγωγής. Αντίθετα ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του στους πολλούς και ποικίλους ρόλους που η Φυσική Αγωγή

μπορεί να παίξει στο δημοτικό σχολείο. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω των ‘θεμάτων’ της ανάδειξης και της αντίθεσης, και του Εθνικού Αναλυτικού σχεδιασμού. Πράγματι η Φυσική Αγωγή μπορεί να αναδείξει άλλα πεδία στα οποία η ήδη υπάρχουσα γνώση των παιδιών μπορεί να ενισχυθεί και να εμπλουτιστεί με τη συμμετοχή. Επιπλέον η Φυσική Αγωγή αναπόφευκτα έρχεται σε αντίθεση με άλλα μαθήματα του σχολικού προγράμματος αφού είναι το μοναδικό θέμα που εκπαιδεύει τα παιδιά μέσω του σώματος. Ως αναφορά τον Εθνικό Αναλυτικό Σχεδιασμό

στην Μεγάλη Βρετανία, από το 1995 παρέχει έναν έγκυρο σκελετό από τον οποίον μπορούμε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Σε κάθε Στάδιο Κλειδί απαιτείται ένα ευρύ και ισορροπημένο αναλυτικό πρόγραμμα σύμφωνα με την ηλικία των μαθητών σε όλα τα πεδία της Φυσικής Αγωγής. Στο Στάδιο Κλειδί 1 παιχνίδια, γυμναστική και χορός αποτελούν την «καρδιά» του προγράμματος της Φυσικής Αγωγής. Ειδικότερα κατά την διάρκεια των Σταδίων Κλειδί 1 και 2 τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν μια σειρά από χορούς συμπεριλαμβάνοντας χορογραφημένους

παραδοσιακούς χορούς. Κατά το 1ο στάδιο τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν χορούς που να έχουν καθαρή αρχή, μέση και τέλος και κατά το 2ο στάδιο να χορογραφούν από μόνα τους χρησιμοποιώντας πιο σύνθετες κινήσεις και απλές χορογραφικές μεθόδους. Οι τρεις αλληλένδετες διαδικασίες χορογραφία, παράσταση και αξιολόγηση παρέχουν ένα ικανό σκελετό-περίγραμμα στον δάσκαλο να σχεδιάσει σωστές μαθησιακές δραστηριότητες και πιθανόν περισσότερο από άλλες δραστηριότητες της Φυσικής Αγωγής. Μ’ αυτή την έννοια ο χορός συμπληρώνει τη

γενικότερη διαδικασία της διδασκαλίας και μάθησης στο αναλυτικό πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου. Ειδικότερα στους χορογραφημένους χορούς οι μαθητές μαθαίνουν πώς να μεταφράζουν ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα, και διαθέσεις. Επίσης μαθαίνουν να ανταποκρίνονται και να εξερευνούν ερεθίσματα τα οποία διευρύνουν την φαντασία τους. Μέσω της παράστασης τα παιδιά μαθαίνουν να αντιγράφουν τις ικανότητες και έτσι αυξάνουν την αυτο-εκτίμησή τους. Στην εκτίμηση των χορευτικών καθηκόντων τα παιδιά μαθαίνουν πώς να περιγράφουν,

μεταφράζουν και αξιολογούν τη δουλειά. Σαν μια διακριτή σωματική-μορφή τέχνης ο χορός παίζει επίσης έναν ρόλο αντίθεσης. Τα παιδιά μαθαίνουν πώς να βελτιώσουν τη σωματική τεχνική και συμβολικά να εκφράσουν ιδέες, συναισθήματα και διαθέσεις με την κίνηση. Επιπλέον, αποκτούν σχετικές-χορευτικές σωματικές ικανότητες όπως αρμονία, ισορροπία και έλεγχο (Jefferson-Buchanan R., 2004).

Ο χορός περιέχεται στα προγράμματα, γιατί είναι κάτι παραπάνω από φυσική άσκηση. Είναι μια γενική επιδεξιότητα του σώματος και ταυτόχρονα πηγαία έκφραση συναισθημάτων του παιδιού.

2

Επιπλέον ο χορός ως μορφή τέχνης αναφέρεται όχι μόνο στην κίνηση του σώματος αλλά και στο πνεύμα, το οποίο εκφράζει μια άλλη διάσταση του εαυτού του. (Τσαπακίδου A., 1997).

Η άσκηση κάνει την καρδιά σου ευτυχισμένη

Η καρδιά είναι ένας δεινός εργάτης που τροφοδοτεί με αίμα τον οργανισμό κάθε μέρα για μια ζωή. Η καρδιά είναι ένας μυς, ο δυνατότερος στο σώμα-που κοιτάζει όμως να γίνεται ακόμα δυνατότερος. Αφού δεν μπορεί να σηκώσει βάρη να γίνει δυνατότερος βασίζεται στην αερόβια άσκηση.

Η αεροβική είναι μια ανεκτίμητη λέξη που χρειάζεται οξυγόνο, και η αερόβια άσκηση είναι οποιαδήποτε δραστηριότητα που κάνει τους μυς να χρησιμοποιούν οξυγόνο. Η αερόβια άσκηση είναι επαναληπτική που σημαίνει ότι είναι μια δραστηριότητα που την κάνει κάποιος ξανά και ξανά φέρνοντας φρέσκο οξυγόνο σε όλους τους μυς. Με την αερόβια άσκηση η καρδιά γίνεται δυνατότερη αλλά και λίγο μεγαλύτερη. Ο αριθμός των αιμοπεταλίων αυξάνεται στο αίμα και έτσι αυτό μπορεί να μεταφέρει περισσότερο οξυγόνο. Το αίμα κυκλοφορεί καλύτερα στα

αιμοφόρα αγγεία. Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι το σώμα δουλεύει αποτελεσματικότερα κρατώντας τον άνθρωπο υγιή κάνοντας περισσότερη άσκηση χωρίς να κουράζεται.

Είναι λοιπόν πολύ χρήσιμο για τα παιδιά να κάνουν κάποιο είδος αερόβιας άσκησης 2 ή 3 φορές την εβδομάδα 20-30 λεπτά τη φορά. Πως λοιπόν μπορούν να έρθουν τα παιδιά στο οξυγόνο; Δεν είναι δύσκολο να γίνει. Μερικές αερόβιες δραστηριότητες είναι το κολύμπι, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το τρέξιμο, το σχοινάκι, ασκήσεις με μουσική και χορό κάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα. (Kids Health. Why Exercise is Cool, http//kidshealth.org/kid/stay healthy/fit/work it out.html).

Μουσική και κίνηση

‘Ένας ενήλικας γνωρίζει ότι είναι πιο διασκεδαστικό να κινείται στο ρυθμό ενός τραγουδιού που αρέσει. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά. Είναι ένας πετυχημένος τρόπος να διώχνουν τα παιδιά την ανία τους για άσκηση. Το παιδί γυμνάζεται χωρίς να περιμένει τη σειρά του. Συνεχόμενη δραστηριότητα είναι απαραίτητη για την καρδιακή υγεία. Ακόμα και όταν κουράζεται η μουσική έχει την δύναμη να το κάνει να συνεχίζει. Μια «μπιτάτη» μουσική είναι ένα ισχυρό κίνητρο για την συνέχιση και ολοκλήρωση του προγράμματος. Επίσης τα παιδιά

μαθαίνουν μ’ένα διασκεδαστικό τρόπο για την καρδιά τους, τους πνεύμονες, τα οστά, τους μυς, τα δόντια, τα αυτιά, τα μάτια, τον εγκέφαλο (KID-FIT Physical Education for Preschooler’s, Teaching healthy lifestyles through exercise, http//www.kid-fit.com/compare.htm). Μ’αυτά τα δεδομένα αρχίζουν να σχηματίζουν θετική στάση για την υγιεινή διατροφή και τη δια βίου άσκηση. Η αεροβική δραστηριότητα στην προσχολική ηλικία επιτυγχάνεται με παιχνίδι – χορό και δημιουργική μουσική. (KID-FIT Physical Education for Preschooler’s. Teaching healthy lifestyles through exercise. http.//www.kid-fit.com/kids.htm). Οποιαδήποτε εργασία, που στοχεύει να

βοηθήσει στη σωματική και ψυχολογική ανάπτυξή του θα επιδρά στη μορφοποίηση της προσωπικότητας μόνο αν έχει τη μορφή του παιχνιδιού. Πρέπει να ερεθίζει τη φαντασία του παιδιού, να προσαρμόζεται με τη νοητική του ανάπτυξη, ώστε να δίνει στο 3

παιδί αίσθηση επιτυχίας και να προσφέρεται με την έννοια των κοινωνικών σχέσεων. (Harre, D., 1989).

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ο βασικός σκοπός του προτεινόμενου προγράμματος είναι να εφαρμοστεί και στο ολοήμερο δημοτικό σχολείο, από κορίτσια και αγόρια, οποιαδήποτε σχολική ώρα. Ιδιαίτερα τις τελευταίες, που τα παιδιά είναι κουρασμένα και πολλά έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους ακόμα και για τη γυμναστική, ένα κατεξοχήν ευχάριστο μάθημα.. ‘Έχει εφαρμοστεί με πολύ μεγάλη επιτυχία το τελευταίο τρίμηνο για 10 συναπτά έτη με αφορμή την τελετή λήξης, στην πρωινή ζώνη και 2 τελευταία στο ολοήμερο με την ίδια επιτυχία.

Από κει και πέρα οι σκοποί του προγράμματος έχουν να κάνουν με τα οφέλη της αερόβιας άσκησης.

1. Βελτίωση κυκλοφορικού , σύσφιξη, κάψιμο λίπους.

2. Αίσθηση του σώματος στο χώρο και στο χρόνο.

3. Συντονισμός του σώματος στη διάρκεια της κίνησης.

4. Συγχρονισμός του σώματος ή των μελών του με τη μουσική.

5. Βελτίωση ισορροπίας(στατική και δυναμική).

6. Πλευρική κίνηση .

7. Καλλιέργεια ρυθμού.

8. Βελτίωση προσανατολισμού,αλλαγή κατεύθυνσης.

9. Επίσης βελτίωση των βασικών ικανοτήτων(αντοχή, ταχύτητα, δύναμη, ευλυγισία, επιδεξιότητα).

10. Και περνάμε στα κοινωνικά και ηθικά χαρακτηριστικά που καλλιεργεί το πρόγραμμα όπως-ανάπτυξη κοινωνικών και ψυχικών αρετών όπως συνεργασία, αλληλεγγύη, ομαδικό πνεύμα, αυτοπειθαρχία, υπευθυνότητα, θέληση, υπομονή, επιμονή, θάρρος ανάπτυξη της αυτο-εκτίμησης, της αυτο-εμπιστοσύνης του μαθητή με τη γνώση των ικανοτήτων και των ορίων του σε σύγκριση με τους άλλους.

Όλα τα παραπάνω,έχουν να κάνουν με το γενικό σκοπό της Φυσικής Αγωγής στο δημοτικό σχολείο που είναι μέσα από ποικίλες κινητικές και αθλητικές δραστηριότητες,να βοηθήσει κατά προτεραιότητα στη σωματική ανάπτυξη των μαθητών και να συμβάλει στν ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια, καθώς και την αρμονική τους ένταξη στην κοινωνία». (ΥΠ.Ε.Π.Θ., Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Τμήμα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, 1997).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

Έχουμε να κάνουμε με παιδιά ηλικίας 7-12 ετών. Ακολουθούμε τις βασικές αρχές της μεθοδολογίας για να διδάξουμε αερόμπικ.

• Προχωράμε από το ευκολότερο στο δυσκολότερο και από το γνωστό στο άγνωστο.

• Ξεκινάμε με χαμηλή ένταση και προχωράμε σε υψηλή.

4

• Δίνουμε έμφαση στην επεξήγηση των άγνωστων και δύσκολων ασκήσεων.

• Εναλλάσσουμε ψηλή-χαμηλή ένταση σε βήματα και κινήσεις.

• Χρησιμοποιούμε παραλλαγές στην εκτέλεση των ασκήσεων και εναλλαγές στο ρυθμό.

• Δίνουμε έμφαση στη σωστή εκτέλεση και μηχανική των ασκήσεων:

1. Στην εκτέλεση των εύκολων ασκήσεων ο γυμναστής θα πρέπει να έχει μέτωπο προς τους μαθητές, ενώ δύσκολων πλάτη.

2. Θα πρέπει να γίνεται επιλογή κατάλληλων ασκήσεων, τοποθετημένων με μια λογική συνέχεια, έτσι ώστε να υπάρχει περισσότερη ασφάλεια και αποδοτικότητα.

3. Να γίνονται αλλαγές κατεύθυνσης στο χώρο, μπροστά – πίσω – δεξιά – αριστερά –διαγώνια, έτσι ώστε να μην υπάρχει μονοτονία στο μάθημα.

4. Να γίνεται ανάλυση του τονισμού μιας κίνησης, προτού διδάξουμε ένα συνδυασμό βημάτων(όπως για τα χέρια, σπρώχνω ή τραβώ).

5. Κατά τη διδασκαλία μιας δύσκολης κίνησης, κρατάμε τους ασκούμενους σε συνεχή κίνηση κάνοντας marching ή traveling.

6. Διδάσκουμε τις επαναλήψεις των διαφόρων συνδυασμών-βημάτων για όλη την τάξη και όχι μόνο για την πρώτη σειρά. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι σημαντικό κάθε μαθητής να κατανοεί και να νιώθει το ρυθμό, για να εκτελεί σωστά την άσκηση. Μερικές φορές συμβαίνει να ακολουθούν τον γυμναστή μόνο αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη σειρά, ενώ οι άλλοι που είναι πιο πίσω δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν, απογοητεύονται και εγκαταλείπουν (SALTO, 1994).