15/1/10
12/1/10
ΑΜΙΛΛΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Άμιλλα σημαίνει η προσπάθεια για υπεροχή, ο ανταγωνισμός για τα πρωτεία. Το επίθετο «ευγενής» προσδιορίζει τον άδολο, ανυστερόβουλο χαρακτήρα αυτής της προσπάθειας. Η άμιλλα, λοιπόν, προϋποθέτει τη συλλογική δραστηριότητα μέσα στην οποία μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός.
Η έκβαση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εξαρτάται από το ιστορικά κατακτημένο επίπεδό της. Αυτό μεγαλώνει από τις ολοένα εντεινόμενες προσπάθειες των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε αυτήν, στη διάρκεια της ιστορίας της. Αυτοί κατακτούν όλο και υψηλότερες επιδόσεις μέσω του συναγωνισμού τους. Η υψηλότερη επίδοση, με τη σειρά της, γίνεται το μέτρο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Με την υπέρβαση, κάθε φορά, του μέτρου, αυτή εξελίσσεται. Ο καθένας δραστηριοποιείται με αναφορά το συγκεκριμένο μέτρο ή, έστω, τις
υψηλότερες επιδόσεις στο χώρο του, μιας και παίζει ρόλο η ένταση και το επίπεδο ενασχόλησης με μία δραστηριότητα (πχ λίγοι είναι αθλητές υψηλών επιδόσεων).
Οι υψηλές επιδόσεις δεν είναι μία ατομική υπόθεση μέσα από την οποία ξεχωρίζουν οι καλύτεροι, αλλά ένα σημαντικό στοιχείο της εξέλιξης, που απορρέει από τη συλλογικότητα της κάθε δραστηριότητας. Άλλωστε, η διάκριση προϋποθέτει τη συλλογική ενασχόληση. Κανείς δεν έχει μέσα του την υψηλή επίδοση και τη διάκριση. Αυτή κατακτάται μόνο με προσπάθεια μέσα στα πλαίσια του ευγενούς συναγωνισμού, όπως καταδεικνύει ο ίδιος ο ορισμός της άμιλλας.
Πολλά λεξικά της νέας Ελληνικής ερμηνεύουν τον συναγωνισμό σαν ανταγωνισμό και σαν άμιλλα. Όμως η λέξη συναγωνισμός αλλιώς έχει παγιωθεί στη συνείδηση της αγωνιζόμενης νεολαίας. Συναγωνιστή αποκαλούμε αυτόν που αγωνίζεται μαζί μας στους δίκαιους, μικρούς και μεγάλους συλλογικούς μας αγώνες. Συνεπώς, ο συναγωνισμός δε μπορεί παρά να επεκτείνεται σε όλες τις συλλογικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Ακόμα περισσότερο, συμπληρώνει την έννοια του αθλητισμού και της ευγενούς άμιλλας.
Σε ένα άθλημα, οι αθλούμενοι προφανώς ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη νίκη. Παράλληλα, όμως, συναγωνίζονται. Αθλούνται μαζί, με κοινό σκοπό να ενισχύσουν το σώμα τους, την υγεία τους και τη νοητική τους διαύγεια, να ψυχαγωγηθούν (βλέπε προηγούμενο μέρος). Ο αγώνας και η προσπάθεια του κάθε αθλούμενου τροφοδοτεί τον αγώνα του άλλου, μια κατάσταση που αποδίδεται πιστά ως συναγωνισμός.
Συναγωνισμός, καλύτερες επιδόσεις σε... Εφόσον ο αθλητισμός είναι ιστορική, συλλογική ανθρώπινη δραστηριότητα, η ευγενής άμιλλα και ο συναγωνισμός παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτόν. Είναι, πολύ περισσότερο, παράγοντες εξέλιξής του, αφού οι αθλούμενοι, συναγωνιζόμενοι μεταξύ τους, αγωνίζονται καλύτερα και πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις.
Μα καλά, θα πει κανείς, τόσο σημαντικό είναι αυτό; Αυτό απαντιέται αν αναλογιστούμε την προσφορά του αθλητισμού στο τρίπτυχο σώμα, πνεύμα, κοινωνία, στην οποία αναφερθήκαμε στο προηγούμενο φύλλο. Το να θέλει ο καθένας να αθλείται καλύτερα και να έχει καλύτερες επιδόσεις, είναι υγιές και εντάσσεται στην προσπάθεια για την όλο και πληρέστερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Όπως πρέπει να θέλει να αποκτά πιο πολλές γνώσεις, να γίνεται καλύτερος στην εργασία του, να αποκτά ανώτερη κουλτούρα.
Σώμα: Καταρχάς το ανέβασμα των προσωπικών επιδόσεων σημαίνει ότι αθλούμαστε καλύτερα, πιο αποδοτικά για να τις πετύχουμε. Μέσα απ' αυτό κερδισμένο βγαίνει σίγουρα το σώμα μας, το οποίο ισχυροποιείται, γυμνάζεται και υγιαίνει. Καλύτερη επίδοση σημαίνει ότι το σώμα μας γίνεται πιο αποδοτικό, εξελίσσεται αφού επανατοποθετεί τα όριά του με τη φύση. Αυτό συμβάλλει στον καθέναν μας σε ένα μεγαλύτερο αίσθημα φυσικής ελευθερίας.
Πνεύμα: Για να επιτύχει κάποιος καλύτερες επιδόσεις σημαίνει ότι κινητοποιεί μια σειρά νοητικές λειτουργίες. Επεξεργάζεται καλύτερο σχέδιο και κάθε φορά εφαρμόζει καλύτερη στρατηγική. Μελετάει όλο και αποτελεσματικότερα τις κινήσεις και την τακτική των αντιπάλων του. Μαθαίνει να προβλέπει καταστάσεις και να προνοεί για αυτές. Εξελίσσει την τεχνική του και προσπαθεί περισσότερο. Παράδειγμα είναι η βελτίωση του «παλμού» (τεχνικής) στα άλματα. Την καθιέρωσε ένας, αλλά ποτέ δε θα έφτανε σε αυτήν χωρίς συναγωνισμό. Μέσα από
τον συναγωνισμό ο αθλούμενος διαρκώς μαθαίνει, προσαρμόζει τις προσπάθειές του και υποτάσσει τις δυνάμεις του στον τελικό του στόχο. Όλες αυτές οι πνευματικές λειτουργίες βελτιώνονται και το πνεύμα οξύνεται.
Κοινωνία: Ο αθλητισμός είναι μία συλλογική δραστηριότητα. Η επίτευξη καλύτερης επίδοσης παρακινεί για ανάλογες επιδόσεις και στις υπόλοιπες κοινωνικές δραστηριότητες, δεδομένης της ύπαρξης μιας κατάλληλης φυσικής αγωγής. Ο αθλούμενος επίσης αντιλαμβάνεται τη δική του επίδοση σαν απόρροια της συλλογικότητας, κάτι που τον διδάσκει να ενσωματώνει την προσωπική του δύναμη στη συλλογική δράση.
Η ευγενής άμιλλα δύναται να επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας του αθλούμενου, γι' αυτό αποκτά και διάσταση λαϊκής κουλτούρας. Καθορίζει τον ευγενή, άδολο και ανιδιοτελή τρόπο με τον οποίο ο λαός και η νεολαία αθλούνται, συμμετέχουν σε αθλητικούς αγώνες, ψυχαγωγούνται. Με τη συμβολή και της φυσικής αγωγής, η ευγενής άμιλλα κατασταλάζει στην κουλτούρα της νεολαίας ως συνείδηση για κάθε άλλη δραστηριότητα. Ο καπιταλισμός υποβαθμίζοντας τη φυσική αγωγή και με όχημα το star system του πρωταθλητισμού,
επιχειρεί να αποξενώσει τη νεολαία από την ευγενή άμιλλα και να διαφθείρει την κουλτούρα της με τις αρχές του: τον νόμο του ισχυρότερου, τον απάνθρωπο, δόλιο ανταγωνισμό, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπό για το κυνήγι ιδιοτελών επιδιώξεων.
Προφανώς η ευγενής άμιλλα και ο συναγωνισμός κατεξοχήν χαρακτηρίζουν τα αθλήματα, είτε ομαδικά είτε ατομικά, αφού εκεί σκοπός είναι η νίκη. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που κάποιος απλά αθλείται; Παίζουν στην περίπτωση αυτή κανέναν ρόλο οι δύο αυτές έννοιες;
Κανείς δεν αθλείται χωρίς να έχει υπόψη του ένα μέτρο το οποίο να προσπαθεί να φτάσει ή και να υπερβεί. Αυτό το μέτρο υπάρχει, όπως ήδη ειπώθηκε, σαν αποτέλεσμα του συναγωνισμού των αθλουμένων. Ακόμα και οι μιμήσεις των προσπαθειών αθλητών υψηλού επιπέδου από πλευράς του αθλούμενου την ώρα της άθλησης, δείχνει και αυτό το πώς η άμιλλα μεταξύ αθλητών βελτιώνει την προσωπική άθληση του καθενός.
Λόγω συναγωνισμού οι αθλητές ή οι ομάδες θέλουν συνεχώς να βελτιώνουν το αγωνιστικό τους επίπεδο. Η βελτίωση των αθλητών γίνεται κυρίως μέσα από τη διαδικασία της προπόνησης. Είναι ένα παράδειγμα του πώς ο συναγωνισμός προωθεί το τρίπτυχο σώμα, πνεύμα, κοινωνία. Σε αυτήν γίνονται αμέτρητες προσπάθειες, δοκιμάζονται νέες τεχνικές, οι ομάδες επεξεργάζονται καλύτερα σχέδια και στρατηγικές. Ταυτόχρονα τα μέλη της ομάδας περνούν χρόνο μαζί, δένονται φιλικά, ψυχαγωγούνται, ενώ πολλοί αθλητές, μέσα από την προσπάθεια κατά την
προπόνηση, μαθαίνουν καλύτερα τον εαυτό τους και τα όριά του ενώ βρίσκουν τη δυναμική για να αντιμετωπίσουν προβλήματα της ζωής τους. Η προπόνηση, βέβαια, δεν απευθύνεται μόνο στους αθλητές (που ασχολούνται πιο συστηματικά από το μέσο όρο με τον αθλητισμό), αλλά σε όλους τους αθλούμενους που έχουν ανάγκη την άθληση
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Τα κίνητρα ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πράξεών μας. Αισθανόμαστε παρακινημένοι να μπούμε στην παλαίστρα και να ασχοληθούμε με την ελληνορωμαϊκή ή ελευθέρα Πάλη. Μερικοί, θυσιάζουν τα πάντα προκειμένου μέσω του αθλητισμού ν' αποκτήσουν φήμη, κοινωνική αναγνώριση, μεγάλες χρηματικές απολαβές. Είναι γεγονός ότι απ' όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό, τίποτα δεν είναι απαλλαγμένο από κάποιας μορφής κίνητρο -τουλάχιστον από μεριάς ενασχολούμενων (είτε αυτοί είναι αθλητές, προπονητές,
παράγοντες ή απλοί φίλαθλοι). Θα ήταν καλό λοιπόν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό, ασχέτως επιπέδου επαφής με αυτόν, να γνώριζαν μερικά βασικά πράγματα για την έννοια των Κίνητρων και της Παρακίνησης...
Διαχωρισμός κινήτρων
Προσέγγιση 1: Εγγενή και εξωγενή κίνητρα. Τα εγγενή κίνητρα θεωρούνται πως πηγάζουν από τον ίδιο τον αθλητή, ενώ τα εξωγενή κίνητρα από το περιβάλλον του. Το ελάττωμα της προσέγγισης αυτής είναι πως οποιοδήποτε κίνητρο χαρακτηρίζεται ως εγγενές, είναι αδύνατο να αναλυθεί.
Για παράδειγμα: Ο Κώστας είναι αθλητής της ελληνορωμαϊκής Πάλης και όσοι τον γνωρίζουν λένε πως "διψά για το βάθρο". Ο Μανώλης λέγεται πως είναι "εγγενώς παρακινούμενος" και αυτό αρκεί για όσους θα ήθελαν να γνωρίζουν γιατί προπονείται τόσο εντατικά και υποβάλλει τον εαυτό του στην ταλαιπωρία ενός αγώνα Πάλης σε τακτικότατη βάση. Γιατί όμως δεν ισχύει το ίδιο για τον αδελφό του, τον Χρήστο, με τον οποίο μεγάλωσαν μαζί, είναι σχεδόν συνομήλικοι και εξ' αρχής έχαιραν της ίδιας μεταχείρισης από τους γονείς τους, οι οποίοι τους παρείχαν τα
ίδια αγαθά αλλά και φροντίδα;
Αντιθέτως, γιατί ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής και πολυεκατομμυριούχος -που λογικά η "δίψα" του θα έπρεπε να έχει κορεστεί - συνεχίζει να προπονείται και να αγωνίζεται, παρόλο που ο γιατρός του διέγνωσε κάποιο σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του και του απαγόρευσε να συνεχίσει τον πρωταθλητισμό;
Αν η έννοια "εγγενές κίνητρο" πραγματικά σημαίνει κάτι, τότε γιατί παλαιστές που πραγματικά δεν έχουν καμία πιθανότητα να κερδίσουν κουράζονται μέχρι πλήρους εξάντλησης σε αγώνες αντοχής; Αποκλείεται να είναι εγγενώς παρακινούμενοι, αφού κάθε άλλο παρά καλοπερνάνε εκείνη την ώρα: Τα σώματά τους υποφέρουν, κάθε νεύρο τους στέλνει σήματα πόνου στον εγκέφαλο, κάθε ρανίδα λογικής που διαθέτουν τους ζητά να σταματήσουν αυτή την τρέλα! Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ότι και αν είναι που μας παρακινεί, παραείναι πολύπλοκο για να το υποδείξουμε απλά, αλλά και να το αντιληφθούμε πλήρως.
. Προσωπικά, μου είναι δύσκολο να προσδιορίσω τι ακριβώς με ωθεί στο να μπαίνω στην παλαίστρα και να αθλούμαι με τις ώρες. Παρόλο που θα μπορούσα να δώσω 2-3 λόγους για τους οποίους κάνω ότι κάνω, είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπίσω την πραγματική αιτία (αν μπορούσα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος να το κάνει, ο Ψυχίατρος θα ήταν μια πραγματικά άχρηστη ειδικότητα). Αν λοιπόν δεν είμαι σε θέση να εκφράσω τι πραγματικά με παρακινεί, σκεφτείτε πόσο πιο δύσκολο είναι να εκφράσω
τί παρακινεί π.χ. τον Σταμάτη ή οποιονδήποτε άλλο φίλο μου με τον οποίο προπονούμαστε μαζί. Και όμως, αυτό ακριβώς είναι που ένας καλός προπονητής προσπαθεί να κάνει για τους αθλητές του όσο διαρκεί η συνεργασία τους!
Τα μόνα αναμφισβήτητα εγγενή κίνητρα είναι η πείνα και η δίψα. H παρακίνηση για επιβίωση είναι κυρίαρχος, και αυτό αποδεικνύεται από τις ενέργειες στις οποίες θα κατέφευγε ένα ανθρώπινο ον ώστε να εξασφαλίσει τροφή και νερό. Πολλοί είναι αυτοί που επιμένουν πως η ερωτική επιθυμία είναι το τρίτο εγγενές κίνητρο και για ψυχαναλυτές της "Φροϋδικής σχολής" η ερωτική επιθυμία ήταν και είναι η "πηγή" κάθε ανθρώπινης παρακίνησης. Εντούτοις, η ερωτική επιθυμία δεν μπορεί να είναι εφάμιλλη αυτής της επιβίωσης, αφού αρκετοί
είναι αυτοί που επιλέγουν την αγαμία. Τέτοια αντίστοιχη επιλογή όσον αφορά την επιβίωση δεν υπάρχει...
Γιατί επιλέγετε στον ελεύθερο χρόνο σας να βρίσκεστε ώρες ολόκληρες πάνω σε μια παλαίστρα αντί να βρίσκεστε με τους φίλους σας και να πίνετε καφέ στις καφετέριες;
Προσέγγιση 2: Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια κίνητρα. Για να αντιληφθούμε καλύτερα πως λειτουργούν τα κίνητρα στον αθλητισμό, χρήσιμο είναι να τα χωρίσουμε σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια.
Η πρωτοβάθμια παρακίνηση πηγάζει από την ίδια την δραστηριότητα: Π.χ. στην πάλη πραγματοποιώντας μια δύσκολη τεχνική λαβή επιτυχώς αποτελεί πρωτοβάθμιο κίνητρο, μιας και είναι κάτι που επιτυγχάνει ο παλαιστής μόνος του. Πολλοί παλαιστές προπονούνται μόνοι τους για αρκετές ώρες την εβδομάδα. Παρόλο που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πως κάτι τέτοιο συμβαίνει αποκλειστικά για την επίτευξη κάποιου σκοπού (νίκη σε έναν αγώνα), οι περισσότεροι παλαιστές που προπονούνται τοιουτοτρόπως πραγματικά αντλούν μεγάλη ικανοποίηση από την ίδια
τη δραστηριότητα.
Η δευτεροβάθμια παρακίνηση είναι ένα σύνολο από το οποίο εκπίπτει η πρωτοβάθμια: Ως τέτοια κίνητρα λοιπόν μπορούμε να θεωρήσουμε οτιδήποτε δεν πηγάζει από την ίδια τη δραστηριότητα -με άλλα λόγια, τον προπονητή μας, γονείς, φίλους, συμπαλαιστές, θεατές / φίλαθλους, κύπελλα, μετάλλια, τίτλους, διπλώματα, δώρα, βραβεία, αμοιβές και απολαβές
Θεωρητικά, είναι πανεύκολο να διαχωρίσει κανείς τις πηγές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παρακίνησης. Μια πολύ καλή ερώτηση προς τον εαυτό μας λοιπόν, θα ήταν "Αν εξαφανίζονταν όλες οι [εμφανείς] πηγές δευτεροβάθμιας παρακίνησης, θα συνέχιζα να ασχολούμαι με την ποδηλασία;". Αρχικά η ερώτηση αυτή φαίνεται απλή, αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω πως είναι σχεδόν αδύνατο να απαντήσετε με ακρίβεια! Αυτό συμβαίνει γιατί η δυνατότητα πρόβλεψης που διαθέτουμε ως όντα είναι πολύ περιορισμένη, καθώς και ποιά θα είναι τα μελλοντικά μας
κίνητρα. Εντούτοις, είναι ένα άξιο ερώτημα το οποίο θα μπορούσε να δείξει το επίπεδο δέσμευσης ενός αθλητή προς το άθλημά του.
9/1/10
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΛΛΑΡΟΣ
Γ
εννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1984 στην Αθήνα. Αθλητής του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου διδάχτηκε τα μυστικά τα ελληνορωμαϊκής πάλης από τον μεγάλο δάσκαλο της πάλης Παναγιώτη Αρκουδέα. Η πρώτη συμμετοχή του σε αγώνες ήταν το 1996.
Οι καλύτερες επιδόσεις του στην Ελλάδα:
- Χρυσό μετάλλιο στα 84 kg του Πανελληνίου πρωταθλήματος Ελληνορωμαϊκής πάλης εφήβων το 2004 και
- Αργυρό μετάλλιο στα 84 kg του Πανελληνίου πρωταθλήματος Ελληνορωμαϊκής πάλης Ανδρών το 2008.
Σε διεθνείς διοργανώσεις:
- 5η θέση στα 84 kg του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων στη Σλοβενία το 2004.
Σπούδασε στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Διαιτολογίας - Διατροφολογίας Χαροκοπείου Σχολής Αθηνών. Του αρέσει να σερφάρει στο ιντερνέτ, το ψάρεμα, ο μοντελισμός και ο κινηματογράφος. Στοχεύει ψηλά. Αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Γερμανίας και μας δίνει ραντεβού στο Λονδίνο το 2012.
Βασίλη πώς βρέθηκες στα ταπί της Μπουντεσλίγκα;
Για το πρωτάθλημα Γερμανίας άκουσα πρώτη φορά το 2003 από τον Ολυμπιονίκη Κώστα Αρκουδέα, ο οποίος ήταν και αυτός που μεσολάβησε για να παλέψω και εγώ εκεί. Ο Κώστας συμμετείχε ήδη 7 χρόνια και δεν άργησα να πεισθώ και να θέλω να πάω και εγώ στη Γερμανία. Ο Κώστας με βοήθησε και πίστεψε ότι μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις αυτών των αγώνων, έτσι με πρότεινε και γι' αυτό τον ευχαριστώ.
Ποια εντύπωση σου έκανε όταν έμαθες για αυτό το πρωτάθλημα και γιατί;
Κατ' αρχήν ο αριθμός των αγώνων. Κάθε Σαββατοκύριακο έχεις ματς. Αυτό ήταν πολύ δελεαστικό για μένα. Στην Ελλάδα περίμενα πως και πως το πρωτάθλημα Ελλάδος για να κάνω αγώνες και μόνο. Κι αν έβγαινα πρώτος ήταν αμφίβολο αν θα πήγαινα σε κάποια διεθνή διοργάνωση να εκπροσωπήσω τη χώρα μου. Ήθελα να δω πως ήταν η διοργάνωση της Μπουντεσλίγκα και γιατί μπορούν να την πραγματοποιήσουν οι Γερμανοί και όχι εμείς!
Οι πρώτοι σου αγώνες;
Ήταν την περίοδο 2003 2004 με την ομάδα της Α΄ κατηγορίας TUS Jena στον ανατολικό όμιλο της League. Το 2004 αγωνίστηκα και με το Greiz επίσης Α' κατηγορίας και του ίδιου ομίλου, γιατί όταν αγωνίζεσαι εκεί οι παράγοντες διαφόρων ομάδων σε πλησιάζουν και αν η απόδοσή σου είναι καλή για τις απαιτήσεις του πρωταθλήματος, σου κάνουν άμεσα πρόταση συνεργασίας. Τα επόμενα χρόνια είχα αρκετά απογοητευτεί από την πάλη στη χώρα μας, μέχρι σε σημείο που αποφάσισα να σταματήσω και να πάω για δουλειά με τον πατέρα μου στην οικοδομή...
Τι σε έκανε να γυρίσεις πίσω;
Το σαράκι είναι πάντα μέσα μου και η πρόκληση της Ολυμπιάδας είναι πάντα ζωντανή. Έτσι αποφάσισα να ξαναπάω στη Γερμανία. Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα μια ομάδα Β΄ κατηγορίας στον όμιλο Mitte κοντά στη Φρανκφούρτη για το 2008. Και λέω αρκετό ψάξιμο γιατί και το πρωτάθλημα εκεί έχει κάποια ύφεση στις μέρες μας. Ευτυχώς, όμως, το 2008 η ομάδα μου, η KSV Niedenberg, είναι μια ομάδα που με αγάπησε και τους αγάπησα και έχουμε, θα έλεγα, άριστη συνεργασία, η οποία μάλλον θα οδηγήσει στην παραμονή μου και για την επόμενη χρονιά (2009), παρ' όλες τις δελεαστικές προτάσεις που έχω μέχρι τώρα! Βέβαια αξίζει να το σκεφτώ και λίγο περισσότερο, θα δούμε...
Γιατί η Μπουντεσλίγκα είναι ξεχωριστή διοργάνωση σε σχέση με άλλα πρωταθλήματα;
Είναι φανταστικό να παλεύεις σε γήπεδο γεμάτο κόσμο. Μια φορά, σε αγώνα που θα τον χαρακτηρίζαμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός για τα δεδομένα της περιοχής, δεν υπήρχε χώρος να κάνουμε ζέσταμα. Οι αγώνες τις Μπουντεσλίγκα για τους Γερμανούς είναι το γεγονός του Σαββατοκύριακου και μάλιστα για όλη την οικογένεια. Πάνε στην πάλη όλοι μαζί γυναίκες, παιδιά, φίλοι για να υποστηρίξουν την ομάδα της πόλης τους. Την άλλη εβδομάδα θα ταξιδέψουν 200 χλμ για να είναι μαζί με τους παλαιστές. Επίσης πληρώνουν όλοι εισιτήριο και δεν πέφτει καρφίτσα. Ενώ εμείς; Στο Πανελλήνιο ούτε οι μάνες μας δεν ήταν στο πασίγνωστο και κεντρικότατο στάδιο των Λιοσίων! Εκεί γίνονται πολλοί αγώνες μέσα σε σχολεία. Η επικοινωνία με τους θεατές για μένα είναι κάτι που δεν ξεπληρώνεται με τίποτα.
Πληρώνεσαι καλά στην Μπουντεσλίγκα;
Οι οικονομικές απολαβές, γενικά, δεν είναι εξωφρενικές. Μετά την εισροή πολλών παλαιστών από τις πρώην ανατολικές χώρες οι "τιμές", έπεσαν αρκετά. Όχι ότι τα χρήματα δεν είναι ένα δέλεαρ, έστω μια ικανοποίηση του τύπου "κάτι κέρδισα και εγώ πιο απτό από την πάλη εκτός από τα κλασικά κορμί και πνεύμα!". Η αναγνωσιμότητα και η καταξίωση στη διεθνή παλαίστρα διαμέσου της συμμετοχής στη Γερμανία είναι σημαντική. Όλοι λένε: "Α, αυτός αγωνίζεται στη Γερμανία, άρα θα είναι καλός για να τον πάρουν στην ομάδα!".
Τι σε συγκινεί περισσότερο το χρήμα ή η δόξα;
Για μένα ήταν πιο συγκινητική η αναγνώριση από τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους οπαδούς και μη της ομάδας μου. Αν και έμεινα για πέντε μήνες στην πόλη όπου πάλευα, εισέπραξα πολύ μεγάλη αγάπη από τους κατοίκους. Στο δρόμο, στα μαγαζιά όπου με έβλεπαν ήθελαν να μιλήσουν μαζί μου, με καλούσαν σπίτι τους, με γνώριζαν με περηφάνια στα μέλη της οικογένειάς τους, με ρωτούσαν για τις προπονήσεις, την πορεία της ομάδας, με εμψύχωναν και μερικοί παππούδες, παλιοί παλαιστές, μου έδιναν και αγωνιστικές οδηγίες.
Φέτος πώς τα πήγες;
Ανακηρύχτηκα ο καλύτερος αθλητής της ομάδας μου με 16 νίκες και 2 ήττες και αυτό με κάνει να αισθάνομαι όμορφα, αν και θα ήθελα να γινόταν στην πατρίδα μου!
Γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένα παρόμοιο πρωτάθλημα;
Γιατί; Μήπως δεν θέλουμε; Δεν μπορούμε; Ίσως κάτι τέτοιο θέλει τρέξιμο από πολλούς εθελοντικά, χωρίς απολαβές με μόνο κίνητρο την αγάπη για την ομάδα. Δεν ξέρω. Θέλει σπόνσορες και φυσικά κάποιους να τους πείσουν ότι αξίζει να δώσουν τα ωραία τους λεφτουδάκια και ότι αυτά θα φτάσουν στον προορισμό τους.
Δείτε φωτογραφίες του Βασίλη από τη Μπουντεσλίγκα.
Οι διακρίσεις του
Πανελλήνια πρωταθλήματα
Αργυρό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Παίδων, 1999
Αργυρό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Παίδων, 2000
Χρυσό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Παίδων, 2001
Χρυσό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, 2001
Χάλκινο μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2001
Αργυρό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, 2002
Χάλκινο μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2002
Χρυσό μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, 2003
5η θέση, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2003
Χρυσό μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, 2004
Αργυρό μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2004
5η θέση, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2005
Χάλκινο μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2006
Αργυρό μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2007
Αργυρό μετάλλιο, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2008
Ολυμπιάδα Νεότητας
5η θέση, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Βάρνα, 2001
Πρωτάθλημα Ευρώπης
5η θέση, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Παίδων, Τουρκία 2001
5η θέση, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Σλοβενία, 2004
16η θέση, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, Φιλανδία, 2008
Πρωτάθλημα Κόσμου
9η θέση, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, 2001
Διεθνείς Συναντήσεις
Χρυσό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Αχίλλεια, Λάρισα, 2001
Χρυσό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Αχίλλεια, Λάρισα, 2002
Χρυσό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Αχίλλεια, Λάρισα, 2003
Αργυρό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Sirakov, Βάρνα, Βουλγαρία, 2003
Αργυρό μετάλλιο, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Sirakov, Βάρνα, Βουλγαρία, 2004
5η θέση, 85 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Εφήβων, Sirakov, Βάρνα, Βουλγαρία, 2001
5η θέση, 84 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, Κων/πολη, Τουρκία, 2008
Πρωτάθλημα Ένοπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας
Χρυσό μετάλλιο, 96 kg Ελληνορωμαϊκής Πάλης Αντρών, 2006
(υπηρέτηση θητείας στο Στρατό Ξηράς)
Πρωτάθλημα Γερμανίας Συλλόγων (German League)
Κατάκτηση 4ης θέσης της ομάδας Tus Jena Α' κατηγορίας Αντρών, 84 kg, 2004, (10 νίκες - 6 ήττες)
Κατάκτηση 4ης θέσης της ομάδας KSC Niedernberg Α' κατηγορίας Αντρών, 96 kg, 2008, (16 νίκες - 2ήττες).
Κατάταξη ως καλύτερου αθλητή στη League Mitte!
ΠΗΓΗ:
4/1/10
ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΑΛΗΣ-ΡΥΘΜΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ
Την Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2009 η Φανή Ψαθά μαζί με τον Βασίλειο Κολλάρο εκπροσώπησαν τους σλλογους Πάλης-Ρυθμικής του Δήμου Μεσσαπίων στην εκδήλωση γνωριμίας και κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του συλλόγου Νέων του Δήμου Μεσσαπίων που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Νικολάου Ψαχνών.
Ο σύλλογος Νέων δημιουργήθηκε σύμφωνα με την υπ'αριθμ. 446/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας. Αριθμεί επισήμως τα 28 ιδρυτικά μέλη. Προσεχώς θα αναρτήσουμε πληροφορίες για τη διαδικασία νέων εγγραφών. Ως έδρα του Συλλόγου έχουν οριστεί τα Ψαχνά του Δήμου Μεσσαπίων. Τα γραφεία του Συλλόγου προσωρινά θα φιλοξενούνται σε χώρο που έχει παραχωρηθεί από τον Γιάννη και την Θάλεια Δούδαλη, οι οποίοι αποτελούν και μέλη της προσωρινής διοίκησης του Συλλόγου και τους οποίους ευχαριστούμε θερμά. Τα υπόλοιπα μέλη της είναι , με τη σειρά εγγραφής τους, η Καλλή Κοκκίνου, η Ευαγγελία Σολωμού, ο Γιώργος Σακκής, ο Γιάννης Καλαβρής και η Κατερίνα Λιαδάκη. Αξίζει να αναφερθούν και τα ονόματα των υπολοίπων μελών που αγκάλιασαν με μεγάλη χαρά και προθυμία την πρωτοβουλία για την σύσταση του Συλλόγου. Είναι ο Σωτήρης Κιτσόπουλος, η Ελένη Καλαβρή, ο Βασίλης Μπούρας, ο Κώστας Κόκκινος, ο Τάσος Μωραίτης, η Ηρώ Δούδαλη, ο Γιάννης Τσώκος, ο Αλέξανδρος Χρυσαφόπουλος, ο Κώστας Ρουσόδημος, ο Πάνος Πριόνας, ο Νίκος Καρατζάς, ο Γιάννης Αναστασίου, ο Βαγγέλης Αναστασίου, ο Γιώργος Δούδαλης, ο Στέφανος Χρυσαφόπουλος, η Αναστασία Μαρκάκη, ο Αργύρης Τσατσαρώνης, ο Γιώργος Πρατζίκος, ο Κώστας Μαζαράκης, ο Δημήτρης Γερογιάννης και ο Διονύσης Τσουκαλάς.
Σ
την εκδήλωση μιλησαν ο πρόεδρος του συλλόγου Νέων Ιωάννης Δούδαλης, η αντιπρόεδρος Καλή Κοκκίνου, η Κατερίνα Λιαδάκη, ο αντιδήμαρχος κύριος Σπανός, και οι προέδροι των συλλόγων Γαία, Έκφρασης και Δασοπυροσβεστών και Δασοπροστασίας. Ακόμη μίλησε και η Φανή Ψαθά. Η Φανή ευχήθηκε Καλή Χρονιά και καλή αρχή στον σύλλογο Νέων. Ακόμη γράφηκε μέλος στο σύλλογο Νέων και βοηθήσει τους νέους με όποιον τρόπο μπορεί.
Στον σύλλογο μπορεί να γραφει όποιος θέλει αρκεί να είναι από 18 ως 35 ετών και να είναι κάτοικος Μεσσαπίων ή να δουλεύει ή να σπουδάζει ή να έχει κάποια σχέση με τα Μεσσάπια. Οι εγγραφές γίνονται κάθε Τρίτη και Πέμπτη από 18:00-19:00 στην Αγγ. Γοβιου 21 στα Ψαχνά Ευβοίας όπου βρίσκεται η έδρα του συλλόγου.
3/1/10
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Με τη λατινογενή λέξη Καρναβάλι, την αντίστοιχη της ελληνικής απόκρεω ή αποκριά, χαρακτηρίζεται η περίοδος των τριών εβδομάδων πριν από την Καθαρά Δευτέρα, κατά την οποία επικρατεί το έθιμο του μασκαρέματος. Κυριολεκτικά «Αποκρεά» σημαίνει τον αποχαιρετισμό της περιόδου κρεατοφαγίας ή την αποχή από το κρέας (από-κρεώ). Αντίστοιχα και η λατινογενής λέξη «Καρναβάλι» είναι σύνθετη από τις λέξεις carne = κρέας και vale = χαιρετώ.
Οι Απόκριες αποτελούν ουσιαστικά την εισαγωγή στην περίοδο της νηστείας και προετοιμασίας για τη μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, το Πάσχα. Αποτελούν για τους πιστούς μια περίοδο εκτόνωσης, πριν αρχίσει η Σαρακοστή, που ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα. Με τη νηστεία της Σαρακοστής οι πιστοί προετοιμάζονται ψυχικά και σωματικά για να παρακολουθήσουν τα Θεία Πάθη κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα. Οι ρίζες των εθίμων της Αποκριάς μπορούν να ανιχνευθούν στην αρχαιότητα.
Σχετίζονται με τις λατρευτικές γιορτές προς τιμήν του θεού Διονύσου, στις οποίες κυριαρχούσε ο ενθουσιασμός, η ευθυμία και η σκωπτική διάθεση. Με την επικράτηση του χριστιανισμού, στοιχεία της αρχαιοελληνικής λατρείας συνδυάστηκαν στη συνείδηση και τις παραδόσεις του λαού με την περίοδο πριν από τη Σαρακοστή. Από το 19ο αι. μέχρι σήμερα το καρναβάλι ξεκινά κάθε χρόνο την Κυριακή του Τελώνη και Φαρισαίου και λήγει την Κυριακή της Τυροφάγου. Παλιότερα, τον εορταστικό τόνο έδιναν οι παρέες των μεταμφιεσμένων, που
κυκλοφορούσαν στους δρόμους και γύριζαν τα βράδια στις γειτονιές τραγουδώντας άσεμνα και σκωπτικά τραγούδια. Αυτού του είδους, όμως, οι καρναβαλικές εκδηλώσεις χάθηκαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό με το πέρασμα του χρόνου για να επικρατήσουν οργανωμένες από τις τοπικές κοινωνίες και τυποποιημένες εορταστικές εκδηλώσεις με αποκριάτικες στολές και άρματα.
Το καρναβάλι όμως είναι στενά συνυφασμένο με την πολιτισμική κληρονομιά κάθε περιοχής της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσουν παραδοσιακά αποκριάτικα έθιμα σε πολλά μέρη της χώρας. Κυρίαρχα στοιχεία σε αυτά αποτελούν τα φαλλικά σύμβολα αλλά και η σάτιρα, η οποία συνδέεται άμεσα με τα τοπικά δρώμενα ή επικεντρώνεται σε επίκαιρα θέματα που σχετίζονται με την Ελλάδα αλλά και το διεθνή χώρο. Το πιο σημαντικό καρναβάλι στον ελληνικό χώρο διοργανώνεται στην Πάτρα. Οι αποκριάτικες εκδηλώσεις
αρχίζουν κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου και λήγουν την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς με το κάψιμο του βασιλιά Καρνάβαλου και την μεγάλη παρέλαση των καρναβαλιστών.
31/12/09
ΕΥΧΕΣ
Οι σύλλογοι Πάλης και Ρυθμικής του Δήμου Μεσσαπίων σας εύχονται Καλή Χρονιά υγεία και Ευτυχία.
